Persepsies oor Turkye se president Recep Tayyip Erdogan voor die 2023 verkiesing

nasionalisme en godsdiens standaarde tot die top verhoog.

ek is nie van turkye nie, maar as ek na erdogan kyk vanuit my oogpunt, is hy die skuldige van die inflasie van die turkse ekonomie, wat godsdienstige geloof baie belangrik maak.

erdogan se leierskapstyl het 'n beduidende impak op turkye se binnelandse en buitelandse beleid gehad, wat bygedra het tot 'n verskuiwing in die land se identiteit en 'n assertiewe, onafhanklike benadering tot sy verhoudings met ander lande. dit het egter ook gelei tot 'n toename in outoritarisme en 'n verswakking van turkye se verhoudings met tradisionele bondgenote, met potensiële gevolge vir turkye se posisie in die internasionale gemeenskap.

hy is 'n kenner van retoriese politiek dat hy sy gelowiges altyd laat glo wat hy sê.

dit het dit neergelat.

dit is moeilik om te sê dat erdogan se leierskapstyl 'n groot kloof onder die turkse mense geproduseer het, met ondersteuners wat hom as 'n sterk en beslissende leier beskou en teenstanders wat hom as 'n toenemend outoritêre gevaar vir turkse demokrasie beskou.

ek weet nie

erdogan se leierskapstyl het grootliks sy gewildheid in turkye beïnvloed. aan die een kant beskou baie van sy ondersteuners hom as 'n sterk en vasberade leier wat stabiliteit en ekonomiese vooruitgang aan die land gebring het. hulle sien hom as 'n boeiende karakter wat met die massas kan skakel en die bekommernisse van die werkersklas weerspieël. erdogan se teenstanders, aan die ander kant, beweer dat sy leierskapstyl al hoe meer outoritêr geword het en dat hy turkye se demokratiese instellings benadeel het. sy aanval op die media, opposisiepartye en die burgerlike samelewing, argumenteer hulle, demonstreer sy onverdraagsaamheid teenoor dissens en kritiek.