Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παγκοσμιοποίηση έχει γίνει η λέξη κλειδί της δεκαετίας. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί και άλλοι χρησιμοποιούν τη λέξη για να δηλώσουν ότι συμβαίνει κάτι βαθύ, ότι ο κόσμος αλλάζει, ότι αναδύεται μια νέα παγκόσμια οικονομική, πολιτική και πολιτιστική τάξη. Αν και η παγκοσμιοποίηση έχει πολλές πτυχές, μία από αυτές είναι η παγκόσμια κουλτούρα. Η άνοδος της παγκόσμιας κουλτούρας είναι ένα ιδιαίτερα εξέχον χαρακτηριστικό της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Η παγκόσμια κουλτούρα περιλαμβάνει την εξάπλωση τεχνολογιών μέσων που δημιουργούν πραγματικά το όνειρο του Μάρσαλ ΜακΛούχαν για ένα παγκόσμιο χωριό, στο οποίο οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν πολιτικά θεάματα όπως o Πόλεμος του Κόλπου, μεγάλα αθλητικά γεγονότα, προγράμματα ψυχαγωγίας και διαφημίσεις που αδιάκοπα προωθούν τον καπιταλιστικό εκμοντερνισμό (Wark 1994). Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εισέρχονται σε παγκόσμια υπολογιστικά δίκτυα που κυκλοφορούν άμεσα ιδέες, πληροφορίες και εικόνες σε όλο τον κόσμο, ξεπερνώντας τα όρια του χώρου και του χρόνου (Gates 1995). Η παγκόσμια κουλτούρα περιλαμβάνει την προώθηση τρόπων ζωής, κατανάλωσης, προϊόντων και ταυτοτήτων. Η δράση στην παρούσα εποχή περιλαμβάνει την κατανόηση του πλέγματος των παγκόσμιων και τοπικών δυνάμεων, των δυνάμεων κυριαρχίας και αντίστασης, και μιας κατάστασης ταχείας αλλαγής. Οι νέοι της σημερινής εποχής είναι οι άνθρωποι της περιόδου που χαρακτηρίζεται από ανισόρροπη ανάπτυξη πολαπλών επιπέδων αλλαγών. Η ζωντανή αίσθηση της "μεταξύ", ή της μετάβασης, απαιτεί να κατανοήσει κανείς τις συνδέσεις με το παρελθόν καθώς και τις πρωτοτυπίες του παρόντος και του μέλλοντος. Έτσι, είναι σημαντικό να καταγραφούν και οι συνεχίσεις και οι διακοπές του μεταμοντέρνου με το μοντέρνο, προκειμένου να κατανοήσουμε την τρέχουσα κατάσταση. Επομένως, είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς επηρεάζονται οι νέοι και μέσω ποιων κυρίως. Ποιες πτυχές διαμορφώνουν τις ιδέες, τις ιδεολογίες, τις σκέψεις των νέων; Είναι το ανοιχτό μέλλον ελπιδοφόρο ή ανησυχητικό για αυτούς; Παραμένει το παρελθόν κάτι μακρινό σε σχέση με την εγγύτητα όλων των άλλων;