અંતિમ મુખ્ય પ્રોજેક્ટ

માલુમ નથી

થ્રિલર્સ ઓછા આગાહી કરી શકાય તેવા હોય છે અને સામાન્ય રીતે તાણને સતત જાળવવાનો પ્રયાસ કરે છે, જ્યારે હોરર શિખર પર પહોંચવાનો ઉદ્દેશ રાખે છે.

અનુભવ

થ્રિલર વધુ સસ્પેન્સ અને ક્રિયાને ધરાવે છે અને તમને ડરાવી ન શકે, પરંતુ હોરર ધીમું હોઈ શકે છે પરંતુ હજુ પણ ડરાવતું છે.

મને લાગે છે કે થ્રિલર મૂવીઝમાં વધુ સતત કથાનક હોય છે, વાર્તા ડરાવતી હોવા વિના પણ અસ્તિત્વમાં રહી શકે છે. હોરર મૂવીઝ માત્ર તમને ડરાવવા માટે હોય છે અને કથાનક ઓછું મહત્વનું/સંયોજિત હોય છે.

થ્રિલરમાં ક્રિયા હોય છે. ભયાનકતા ક્રિયા સાથે ઓળખાય છે નહીં અને એક દ્રશ્ય ખૂબ ધીમે જઈ શકે છે જ્યારે થ્રિલર્સમાં ચોક્કસ ગતિશીલતા હોય છે.

હોરર વધુ રક્તરંજક અને ગ્રાફિક છે જ્યારે થ્રિલર જમ્પસ્કેર અને વાતાવરણ પર વધુ ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે જેમ કે સસ્પેન્સ, આશ્ચર્ય વગેરે.

થ્રિલર સસ્પેન્સથી ભરપૂર છે અને હોરર ભયાનક વસ્તુઓ દર્શાવે છે.

થ્રિલર ફિલ્મો તમને સસ્પેન્સ આપે છે અને અમે જાણવા માટે ઉત્સુક છીએ કે આગામી સેકન્ડમાં શું બનશે. તેમજ, અમે અંતની આગાહી કરી શકતા નથી. રંગની પેલેટ્સ મોટાભાગે મૂડ અને દ્રશ્યો અનુસાર બદલાઈ રહી છે. પરંતુ જ્યારે હોરરની વાત આવે છે, ત્યારે મોટાભાગે કથાનકની આગાહી કરી શકાય છે અને ભૂત/પ્રાણીના દેખાવ સાથે અમને આશ્ચર્ય આપે છે.

હોરર મૂળભૂત રીતે માત્ર ડરાવનુ, ભયાનક, પાગલ અને ભયજનક છે (સો, ટેક્સાસ ચેઇનસો મસાકર,...). થ્રિલર્સ ઓછા ડરાવનારા હોય છે (આ શ્રેષ્ઠ વ્યાખ્યા છે જે મારી પાસે છે).

થ્રિલર વધુ માનસિક અને સસ્પેન્સ છે, જ્યારે હોરર વધુ ગોર અને જમ્પ સ્કેર છે.

ભયંકર માત્ર દૃષ્ટિગત છે, થ્રિલર માનસિક છે.

ભયજનક ફિલ્મો ડરાવણી લાગણી સર્જે છે જ્યારે થ્રિલર વધુ તીવ્ર હોય છે.