សមតុល្យរវាងមុខងារ និងការមានអារម្មណ៍ល្អក្នុងគេហទំព័រ​ព័ត៌មាន​អ៊ីនធឺណិត

រៀងរាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំ អ្នក និងមនុស្សផ្សេងទៀត កំពុងស្វែងរកព័ត៌មាន កំពុងទំនាក់ទំនង កំពុងសប្បាយ និងកំពុងធ្វើការ - អ៊ីនធឺណិតគឺជាផ្នែកមួយដែលមិនអាចបំបែកបាននៃជីវិតសម័យថ្មី។ ប៉ុន្តែ ប្រហែលជាក្នុងអ្វីដែលជាស្តង់ដាររបស់យើង មានការខ្វះខាតនៃការបង្កើតថ្មី អ្វីដែលថ្មី អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ គេហទំព័រអ៊ីនធឺណិតជាច្រើនមានមុខងារ ប៉ុន្តែខ្វះការចូលរួម ការមានអារម្មណ៍ល្អ និងពណ៌។ ជាពិសេសការខ្វះខាតនេះត្រូវបានសង្កត់សំខាន់នៅក្នុងគេហទំព័រដែលផ្សព្វផ្សាយព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេងៗ។ ក្នុងការស្ទង់មតិនេះ ខ្ញុំចង់ដឹងថា តើអ្នកក៏ចង់បានការបង្កើតថ្មីដែរឬទេ ហើយប្រសិនបើមាន តើវាជាអ្វី? ក្នុងការស្ទង់មតិនេះ ខ្ញុំនឹងផ្តល់ជូននូវជម្រើសដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍បន្តិច ដើម្បីអាចរកឃើញវានៅក្នុងបណ្តាញអ៊ីនធឺណិតមួយថ្ងៃ ព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាស្រឡាញ់ការបង្កើតថ្មី ស្រឡាញ់ការបង្កើតថ្មី ស្រឡាញ់ពណ៌ និងស្រឡាញ់ការបំបែកជញ្ជាំង។ សូមចូលរួមក្នុងការស្ទង់មតិ និងចូលរួមក្នុងការផ្លាស់ប្តូរស្តង់ដារទៅជាអ្វីដែលពណ៌ស្រស់ស្អាតជាងនេះ។

លទ្ធផលអាចចូលដំណើរការបានសាធារណៈ

តើភេទរបស់អ្នកជាអ្វី?

តើអ្នកស្ថិតក្នុងក្រុមអាយុអ្វី?

សូមប្រាប់ពីគោលបំណងដែលអ្នកប្រើគេហទំព័រអ៊ីនធឺណិតជាទូទៅក្នុងមួយឬពីរសន្ទស្សន៍?

តើអ្នកពេញចិត្តនឹងស្តង់ដារបណ្តាញអ៊ីនធឺណិតសម័យថ្មីទេ?

តើអ្នកចូលចិត្តជួបអ្វីថ្មីៗ មិនធម្មតា ធ្វើឱ្យមាននូវភាពច្នៃប្រឌិត និងសិល្បៈនៅក្នុងគេហទំព័រទេ?

អ្វីដែលសំខាន់សម្រាប់អ្នកនៅក្នុងគេហទំព័រ?

មិនសំខាន់ទេ
សំខាន់ណាស់

តើអ្នកលេងហ្គេមកុំព្យូទ័រ​ឬអត់?

ប្រសិនបើអ្នកកំពុងលេងហ្គេមកុំព្យូទ័រ តើវាជាអ្វី?

តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាការតភ្ជាប់នៃហ្គេមកុំព្យូទ័រជាមួយគេហទំព័រដែលមានអត្ថបទព័ត៌មានគឺមានភាពទាក់ទាញទេ?

សូមគិតអំពីវា ហើយប្រាប់ខ្លីអំពីគេហទំព័រដែលអ្នកចង់បាន ដែលមានលក្ខណៈព័ត៌មានអំពីព្រឹត្តិការណ៍ណាមួយ ដូចជា ការប្រគុំតន្ត្រី។

តើការរចនាគេហទំព័រអ៊ីនធឺណិតណាដែលមានរូបរាងស្រស់ស្អាតបំផុតសម្រាប់អ្នក?

សូមគិតពីគេហទំព័រ​បណ្ដាញសង្គម (ឧ. Facebook) ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងវិញជាគេហទំព័រ​ដែលមើលទៅដូចជាគេហទំព័រ​សិល្បៈ និងការរចនា (មានអានីមេត, ពណ៌ស្រស់, មិនធម្មតា។) តើគេហទំព័រ​ដូចនេះមានភាពទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកប៉ុណ្ណា (គោលបំណងនៃគេហទំព័រមិនបានផ្លាស់ប្តូរ)?

ទាក់ទាញខ្លាំង
មិនទាក់ទាញខ្លាំង

សូមគិតពីគេហទំព័រស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស្ដារស

እጅግ ይረዳኛል
Very Attractive
Very Unattractive

សូមគិតពីគេហទំព័រ​ភាពយន្ត (ឧទាហរណ៍ Forum Cinemas)។ សូមគិតថាវាជាស្រាល, មានថាមពល, មានការអនុវត្ត, មានការលេងល្បែង, ហើយមើលទៅដូចជា​ភាពយន្តអន្តរកម្មមួយ។ តើគេហទំព័រដូចនេះមានភាពទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកប៉ុណ្ណា (គោលបំណងនៃគេហទំព័រមិនបានផ្លាស់ប្តូរ)?

មានភាពទាក់ទាញខ្លាំង
មិនមានភាពទាក់ទាញខ្លាំង

សូមគិតពីគេហទំព័រនៃព្រឹត្តិការណ៍អំពីកុងសែត (ឧ. Granatos)។ សូមគិតថា វាធ្វើការលេងតន្ត្រីដោយស្វ័យប្រវត្តិ ហើយមានវីដេអូពីកុងសែតនៅខាងក្រោយ។ ការចុចប៊ូតុងណាមួយនឹងបង្កើតសំឡេងពីឧបករណ៍តន្ត្រីណាមួយ។ តើគេហទំព័រដែលមានលក្ខណៈនេះមានភាពទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកប៉ុណ្ណា (គោលបំណងនៃគេហទំព័រមិនបានផ្លាស់ប្តូរ)?

ទាក់ទាញខ្លាំង
មិនទាក់ទាញខ្លាំង

សូមស្រមៃអំពីគេហទំព័ររដ្ឋាភិបាល (ឧ. ការិយាល័យពន្ធរដ្ឋ). សូមស្រមៃថាវាមានភាពរីករាយ, ពណ៌ស្រស់, មានតួអង្គដែលបានគំនិតឡើង (mascot), ឧ. សត្វប៉ាហ្សារី. គេហទំព័រមានរូបតំណាងនៃកណ្តុរ។ តើគេហទំព័រដែលមានលក្ខណៈដូចនេះមានភាពទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកប៉ុណ្ណា (គោលបំណងនៃគេហទំព័រមិនបានផ្លាស់ប្តូរ)?

ទាក់ទាញខ្លាំង
មិនទាក់ទាញខ្លាំង

នៅយប់ថ្ងៃសៅរ៍ អ្នកកំពុងធុញថប់ កំពុងស្វែងរកគេហទំព័រវីដេអូថ្មី។ អ្នកបានរកឃើញមួយចំនួន។ តើអ្នកនឹងជ្រើសរើសចំណាយពេលនៅណា? (ឆ្លើយតបជាជម្រើសដំបូងដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍)

នៅយប់ថ្ងៃសៅរ៍ អ្នកកំពុងធុញថប់។ អ្នកបានរកឃើញគេហទំព័រមួយចំនួនដែលមានគោលបំណងផ្សព្វផ្សាយភោជនីយដ្ឋាន។ អ្វីដែលនឹងធ្វើអោយអ្នកមានចំណាប់អារម្មណ៍បំផុត? (ឆ្លើយតបនឹងជម្រើសដែលមានទាក់ទាញបំផុត)

នៅយប់ថ្ងៃសៅរ៍ អ្នកកំពុងអស់សំណើច។ អ្នកបានរកឃើញគេហទំព័រមួយចំនួនអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលបង្ហាញអំពីហ្គេមកុំព្យូទ័រ។ គេហទំព័រណាដែលនឹងមានអារម្មណ៍ចាប់អារម្មណ៍បំផុត? (ឆ្លើយតបជាជម្រើសដែលមានទាក់ទាញបំផុត)

តើហ្គេម និងកម្សាន្ត ធ្វើឲ្យអ្នកចូលរួមច្រើនជាងនេះទៅទៀតក្នុងសកម្មភាពធម្មតាផ្សេងទៀតទេ?

អរគុណសម្រាប់ពេលវេលាដែលអ្នកបានចំណាយ។ សូមឲ្យអ្នកមានថ្ងៃល្អ!