थ्रिलर्स कमी भाकीत असतात आणि सामान्यतः ताण कायम ठेवण्याचा प्रयत्न करतात, तर हॉररचा उद्देश एक उत्कर्ष साधणे असतो.
अनुभव
थ्रिलरमध्ये अधिक निलंबन आणि क्रिया असते आणि ते तुम्हाला भेदरवू शकत नाही, पण हॉरर हळू असू शकतो तरीही तो भयानक असतो.
माझ्या मते थ्रिलर चित्रपटांमध्ये अधिक सुसंगत कथा असते, कथा भयानक न होता देखील अस्तित्वात राहू शकते. भयानक चित्रपट फक्त तुम्हाला भयानक करण्यासाठी असतात आणि त्यातली कथा कमी महत्त्वाची/सुसंगत असते.
थ्रिलरमध्ये क्रिया असते. भयानकता क्रियेसह वर्णन केलेली नसते आणि एक दृश्य खूप हळू चालू शकते, तर थ्रिलरमध्ये काही प्रमाणात गती असते.
भयावहता अधिक रक्तरंजित आणि ग्राफिक असते, तर थ्रिलरमध्ये अचानक भयानक क्षण असतात आणि वातावरणावर अधिक लक्ष केंद्रित केले जाते, जसे की निलंबन, आश्चर्य इत्यादी.
थ्रिलर ताणतणावपूर्ण असतो आणि हॉरर भयानक गोष्टी दाखवतो.
थ्रिलर चित्रपट आपल्याला निलंबन देतात आणि पुढील सेकंदात काय होणार आहे हे जाणून घेण्यासाठी आम्ही उत्सुक असतो. तसेच, आम्ही शेवटाचा अंदाज लावू शकत नाही. रंगाची पॅलेट बहुतेक वेळा मूड आणि दृश्यानुसार बदलत असते.
पण जेव्हा भयानकतेचा विषय येतो, तेव्हा बहुतेक वेळा कथानकाचा अंदाज लावला जाऊ शकतो आणि भूत/प्राणी प्रकट झाल्यावर आश्चर्यचकित करतो.
भयावह म्हणजे मूलतः फक्त भयानक, भुताटकीचा आणि वेडसर आणि भयानक (सॉ, टेक्सास चेनसॉ मॅसकर,...) थ्रिलर्स कमी भयानक असतात (हेच माझं सर्वोत्तम स्पष्टीकरण आहे).
थ्रिलर अधिक मनोवैज्ञानिक आणि ताणतणावाचा असतो, तर हॉरर अधिक रक्तरंजित आणि अचानक भितीदायक क्षणांचा असतो.
भयावहता फक्त दृश्यात्मक आहे, थ्रिलर मानसिक आहे.
भयावहता एक भितीदायक भावना निर्माण करते, तर थ्रिलर अधिक तीव्र असतो.