Утилитаризм
Салом! Имрӯз мо шуморо даъват мекунем, ки дар пурсиши мо иштирок кунед, ки мавзӯи он утилитаризм мебошад. Ин назарияи фалсафӣ, ки фоидаи натиҷаҳои амалҳоро арзёбӣ мекунад, на танҳо дар ҷиҳати назариявӣ, балки дар ҷиҳати амалӣ дар ҳаёти ҳаррӯзаи мо муҳим аст.
Назарияи шумо хеле муҳим аст, зеро он кӯмак мекунад, ки фаҳмем, чӣ гуна беҳтар утилитаризмро дар соҳаҳои гуногун фаҳмем ва татбиқ кунем. Ҷавобҳои шумо анонимӣ хоҳанд буд, бинобар ин, бо боварӣ фикрҳои худро мубодила кунед.
Мо шуморо даъват мекунем, ки анкетаи моро пур кунед, ки аз саволҳои гуногун бо имконоти интихоб иборат аст. Содиқ бошед ва ба саволҳо бо амиқ ҷавоб диҳед, зеро ҳар ҷавоб кӯмак мекунад, ки фаҳмем, ки ҷомеа чӣ гуна ба утилитаризм менигарад.
Ташаккур, ки ба ин ташаббус пайваст шудед. Саҳми шумо арзишманд аст ва моро хеле хурсанд мекунад! Лутфан, дар поён пайвандро клик кунед, то оғоз кунед: