mahirap sabihin... minsan, siguro kapag pagod, pero mahirap sabihin kung ang tao ay malungkot dahil pagod o talagang may mas kaunting emosyon dahil pagod...
minsan nakikita ang kaunting lungkot, kapag kailangan nang makipaghiwalay sa mga kaibigan, na gusto niyang makasama at maglaro. o kaya, kapag pumunta siya sa kaibigan, pero hindi siya natagpuan sa bahay...
it happens.
retai, pero minsan parang nalulungkot siya, kaya't nagtatanong ako, bakit? pero sa tingin ko, hindi pa niya masyadong naiiba ang galit sa kalungkutan.
retai
hindi ko napansin ang pagdalo, palagi akong may mga ginagawa.
liudesio beveik nebuna, nes buna arba ramus, linksmas arba supykes.
retail
mahirap sabihin, dahil mahirap paghiwalayin ang kalungkutan mula sa mga karaniwang kapritso.
nangyayari ito dažniau, kai hindi natin pinapayagan ang isang bagay, araw-araw ay masasabi ko.
napaka-bihira
retai
no
napakabihirang, halos hindi kailanman.
napakabihirang malungkot.
napaka-bihira.
karaniwang madalas
at ang iyong kaibigan ay hindi makakalimutan ang mga bagay at ang iyong kaibigan ay nagiging bahagi ng ating buhay. kaya't ang pinakamalaking kalungkutan ay nangyayari.
ang kalungkutan ay nangyayari dalawa o tatlong beses sa isang linggo, minsan mas madalas, minsan mas bihira. ang madalas na kalungkutan ay maaaring maging isang paraan o paraan upang makamit ang layunin.
liudi retai. madalas silang tumatawa o umiiyak. ang pagluha ay hindi karaniwan.