Persepsyon sa pangulo ng Turkey na si Recep Tayyip Erdogan bago ang halalan sa 2023

ang nasyonalismo at mga pamantayan ng relihiyon ay itinaas sa tuktok.

hindi ako galing sa turkey, pero sa aking pananaw, si erdogan ang may kasalanan sa pagpapalobo ng ekonomiya ng turkey, na ginawang napakahalaga ang paniniwalang relihiyon.

ang istilo ng pamumuno ni erdogan ay nagkaroon ng makabuluhang epekto sa mga patakarang panloob at panlabas ng turkey, na nag-aambag sa pagbabago ng pagkakakilanlan ng bansa at isang matatag, independiyenteng diskarte sa mga ugnayan nito sa ibang mga bansa. gayunpaman, nagresulta rin ito sa pagtaas ng awtoritaryanismo at paglala ng mga relasyon ng turkey sa mga tradisyonal na kaalyado, na may potensyal na mga kahihinatnan para sa katayuan ng turkey sa pandaigdigang komunidad.

siya ay isang eksperto sa retorikal na pulitika na pinapayagan niyang laging maniwala ang kanyang mga tagasunod sa sinasabi niya.

ibinaba ito.

mahirap talagang sabihin na ang istilo ng pamumuno ni erdogan ay nagdulot ng malaking pagkakahati sa mga tao sa turkey, kung saan ang mga tagasuporta ay nakikita siya bilang isang malakas at tiyak na lider at ang mga kalaban naman ay nakikita siya bilang isang lalong awtoritaryan na panganib sa demokrasya ng turkey.

hindi ko alam.

ang istilo ng pamumuno ni erdogan ay labis na nakaapekto sa kanyang kasikatan sa turkey. sa isang banda, marami sa kanyang mga tagahanga ang itinuturing siyang isang malakas at matatag na lider na nagbigay sa bansa ng katatagan at pag-unlad sa ekonomiya. nakikita nila siya bilang isang kaakit-akit na karakter na makakakonekta sa masa at sumasalamin sa mga alalahanin ng uring manggagawa. sa kabilang banda, sinasabi ng mga kritiko ni erdogan na ang kanyang istilo ng pamumuno ay naging lalong awtoritaryan at na siya ay nakasira sa mga demokratikong institusyon ng turkey. ang kanyang pag-atake sa media, mga partido ng oposisyon, at lipunang sibil, ayon sa kanila, ay nagpapakita ng kanyang kawalang-tolerance sa pagtutol at kritisismo.