زود یا دیر، ازدواج کردن اگر برنامه‌ای برای داشتن فرزند ندارید، این روزها کمی بی‌فایده است :)
***********از آنجا که شما بخشی برای نوشتن بازخورد من اضافه نکردید، اینجا می‌گذارم. خوب است که شما یک نامه پوششی اضافه کردید، اما باید جزئیات بیشتری داشته باشد، به ویژه در مورد اخلاق تحقیق به طور دقیق‌تر (مانند جمع‌آوری و مدیریت داده‌ها، حق انصراف و غیره). سوال در مورد وضعیت تاهل، مانند جنسیت، باید گزینه‌ای برای عدم افشای این اطلاعات داشته باشد زیرا ممکن است حساس و تحریک‌کننده برای پاسخ‌دهنده باشد. باید از سوالات دوگانه پرهیز کنید (به عنوان مثال، آیا ازدواج می‌کنید و آیا ازدواج کرده‌اید دو سوال متفاوت هستند). سوال در مورد رسانه‌ای که خبر در آن شنیده شده گزینه‌ای برای "سایر" دارد، اما پاسخ‌دهنده نمی‌تواند گزینه خود را در آنجا اضافه کند...
من فکر نمی‌کنم این سالم باشد.
برای من نیست
بی‌طرف. من با ازدواج زودهنگام مخالف نیستم.
ازدواج زودهنگام، به نظر من، عواقب منفی برای سلامت جسمی، روانی و عاطفی دارد و مانعی برای ادامه تحصیل در مدارس عالی است، زیرا مسئولیت‌های خانوادگی وجود دارد که زمان، تلاش و انرژی بی‌پایانی را می‌طلبد.
از نظر من، فقط در صورتی ازدواج می‌کنم که فرزند غیرمنتظره‌ای داشته باشم.
من معتقدم که اگر فردی بالای ۱۸ سال باشد، می‌تواند به تنهایی تصمیم‌گیری کند. با این حال، من با این موضوع مخالف نیستم.
من فکر نمی‌کنم که فرد نیاز به انتظار داشته باشد، فکر می‌کنم اگر فرد بزرگسال باشد و به ۱۸ سالگی رسیده باشد، می‌تواند به طور کامل مسئول اعمال خود باشد و کارهای هوشمندانه‌ای انجام دهد. سن تجربه خاصی به شما می‌دهد، اما برخی افراد با افزایش سن هیچ هوشمندی بیشتری پیدا نمی‌کنند. در حالی که افراد جوان‌تر هستند، بیشتر باز هستند و از برخی چیزها نمی‌ترسند. اگر یک فرد جوان بخواهد در یک رابطه کاملاً متعهد باشد، این عالی است.
مثل عشق بچه‌گانه است، زیباست اما به آن نیاز نداری.
من فکر می‌کنم این یک سلیقه شخصی است، اما من خودم عجله‌ای برای ازدواج ندارم.
این برای من نیست. اما اگر دیگران آن را می‌خواهند، فکر می‌کنم عالی است. برای هر یک از ما زمان متفاوتی وجود دارد، برخی افراد سریع‌تر به تصمیمات بزرگ زندگی می‌رسند تا دیگران.
من فکر می‌کنم ازدواج زودهنگام (قبل از ۲۰ سالگی) می‌تواند چیز بدی باشد، زیرا جوانان در آن سن در حال تغییر هستند - از خانه والدین خود خارج می‌شوند، اولین شغل خود را پیدا می‌کنند و سعی می‌کنند خود را از نظر جنسی بشناسند، بنابراین ممکن است داشتن یک ازدواج خوشبخت مشکل باشد زیرا شما نمی‌دانید واقعاً کی هستید و چه چیزی را دوست دارید. شریک زندگی می‌تواند بر روی علاقه‌مندی‌های شما تأثیر بگذارد و شما را به سمت چیزهایی که او دوست دارد سوق دهد، اما اینگونه است که خود را فراموش می‌کنید.
اگر مردم آن را بخواهند، من از ایده‌شان حمایت می‌کنم!
به شدت مخالف
من مخالف آن نیستم، اما اغلب مردم بعد از ۲۰-۲۲ سالگی به شدت تغییر می‌کنند، بنابراین آن تغییر در شخصیت یا رفتار ممکن است باعث طلاق شود.
من فکر می‌کنم زیباست، اما هر کسی نمی‌تواند آن را بسازد.
من فکر می‌کنم این خوب نیست. احساس می‌کنم مردم نیاز دارند ابتدا خودشان را بشناسند تا بتوانند آن تصمیم مهم را بگیرند.
من فکر می‌کنم اگر مردم عاشق باشند، ازدواج در سنین جوانی مشکلی ندارد.
عجله کردن برای ازدواج در سنین جوانی بسیار ناپخته است زیرا افراد هنوز در حال جستجوی مسیر زندگی خود هستند و پس از چند سال، وضعیت روانی افراد می‌تواند به شدت تغییر کند.
من هیچ مشکلی با آن ندارم، به شرطی که به زور یا به خاطر نیازهایی مانند بارداری یا پول نباشد.
اگر این چیزی است که مردم تصمیم می‌گیرند، پس برای آن‌ها خوب است. این چیزی نیست که من خودم بخواهم انجام دهم.
من هیچ دلیلی برای ازدواج نمی‌بینم، چه زود باشد و چه دیر. اگر شما یک نفر را دوست دارید، می‌توانید بدون ازدواج با او زندگی کنید. ازدواج مانند این است که به دیگران ثابت کنید "ببینید، ما یکدیگر را دوست داریم و می‌خواهیم این را با ازدواج به همه ثابت کنیم."
خوب در برخی موارد
من فکر می‌کنم احتمال طلاق و زندگی زناشویی ناخوشایند افزایش یافته است.
من مخالف ازدواج زودهنگام هستم که به زور و بدون میل، بر اساس سنت‌ها (مثل مبادلات، خریدها و غیره) انجام می‌شود. تا 17 سالگی، به نظرم تصمیم بسیار بدی است که ازدواج کرد. اما وقتی به 18 سالگی می‌رسیم، دیگر این موضوع آنقدر هم ترسناک به نظر نمی‌رسد. انسان به سن قانونی می‌رسد و به ویژه اگر بتواند خود را تأمین کند و به طور منطقی فکر کند، چرا که نه. من مخالف تمام ازدواج‌های سنتی هستم. اینجا واقعاً بی‌معناست که عروس یا داماد فقط 14 سال داشته باشد. اما 20 سال؟ کاملاً طبیعی است. اگر در آن سن از من خواستگاری شود و بدانم که آن شخص من را می‌خواهد، کاملاً موافقم. فقط عجیب است که چرا ممکن است ازدواج یا بچه‌دار شدن در 18 یا 20 سالگی غیرطبیعی به نظر برسد... اگر از والدین بپرسیم و خوب حساب کنیم، میانگین به دست آمده مشابه خواهد بود، زیرا در این سن بیشتر افراد خانواده تشکیل می‌دهند.
خنثی. این برای من نیست.
این انتخاب یک فرد است.
به نظر من خیلی عجله‌ای است، مردم باید کمی زندگی کنند، زیرا بر اساس آمار، حدود 90 درصد از روابطی که قبل از 30 سالگی شکل می‌گیرند، دوام نمی‌آورند.
اگر آن دو نفر تصمیم بگیرند این قدم را بردارند، انتخاب خودشان است، صرف نظر از سن (چه ۱۸ ساله یا ۴۸ ساله). و با این حال، نامزدی زیر ۱۸ سال برای من خیلی عجیب به نظر می‌رسد...
عشق، یاس ملکه
فقط مالالیتکی‌ها ازدواج می‌کنند
من فکر می‌کنم، اگر یک نفر احساس کند که زمان مناسب است و شریکش همان فرد است، پس چرا به آن نپردازد.
کمی صبر کن، اگر آن شخص مورد نظر تو باشد، همیشه می‌توانی با او ازدواج کنی. و اگر آن شخص مورد نظر تو نباشد، طلاق دشوار خواهد بود.
سلام کُرن، ازدواج یک سطح دیگر از تعهد به شریک زندگی‌ات است، نیاز به زمان زیادی برای پرورش رابطه دارد و نباید عجله کرد. باید بیشتر، اگر نه تمام، نقص‌های انسان دیگر را بشناسی و اراده‌ای قوی برای ماندن با او تا پایان عمرت داشته باشی.
خطرناک
گاهی اوقات کار می‌کند، اما گاهی اوقات نه.
شاید کمی صبر کنی، سپس بعداً ازدواج کنی!
کودک‌آزاری
من فکر می‌کنم این بی‌فکری است چون شما حتی دنیا را ندیده‌اید و به‌طور کامل خودتان را نمی‌شناسید. معمولاً به طلاق منجر می‌شود.