تصورات درباره رئیس‌جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، پیش از انتخابات ۲۰۲۳
چگونه سبک رهبری اردوغان بر سیاست‌های داخلی و خارجی ترکیه تأثیر گذاشته است؟
سبک رهبری اردوغان با انتقاداتی در مورد وضعیت دموکراسی و حقوق بشر در ترکیه مواجه شده است. منتقدان استدلال می‌کنند که دولت اردوغان آزادی رسانه‌ها را محدود کرده، مخالفت‌ها را سرکوب کرده و نهادهای دموکراتیک را تضعیف کرده است. نگرانی‌هایی در مورد تضعیف حاکمیت قانون و استقلال قضایی مطرح شده است. این سیاست‌ها انتقادات بین‌المللی را به همراه داشته و بر شهرت ترکیه در زمینه حقوق بشر و حکومت دموکراتیک تأثیر گذاشته است.
رهبری او در هر جنبه‌ای تأثیر منفی داشت. آموزش، زندگی اجتماعی، گردشگری، مراقبت‌های بهداشتی، بیکاری افزایش یافت و به‌طور واقعی همه چیز را خراب کرد.
سبک رهبری اردوغان تأثیر قابل توجهی بر سیاست‌های داخلی و خارجی ترکیه داشته است.
در داخل کشور، سبک اردوغان با ترکیبی از اقتدارگرایی، پوپولیسم و conservatism اسلامی مشخص می‌شود. او به سرکوب مخالفان سیاسی و محدود کردن آزادی بیان، به‌ویژه پس از تلاش ناموفق کودتا در سال ۲۰۱۶، متهم شده است. اردوغان همچنین هویت اسلامی‌تری را برای ترکیه ترویج کرده و تلاش کرده است تا نقش دین را در زندگی عمومی افزایش دهد.
تمرکز قدرت: اردوغان اقداماتی برای تمرکز قدرت در ترکیه انجام داده است و کنترل بر نهادهای کلیدی مانند قوه قضائیه و رسانه‌ها را تقویت کرده است. این موضوع نگرانی‌هایی را در مورد تضعیف ارزش‌های دموکراتیک و آزادی‌های مدنی در کشور به وجود آورده است.
سیاست‌های اقتصادی: اردوغان تعدادی سیاست اقتصادی را دنبال کرده است که هدف آن‌ها ترویج رشد و مدرنیزاسیون است، از جمله پروژه‌های زیرساختی بزرگ و تأکید بر صادرات. با این حال، برخی منتقدان استدلال کرده‌اند که این سیاست‌ها همچنین به گسترش شکاف ثروت و افزایش نابرابری در کشور کمک کرده است.
در داخل کشور، سبک رهبری اردوغان با تمرکز قوی قدرت مشخص شده است. او قدرت را در ریاست‌جمهوری متمرکز کرده و اختیارات آن را بر قوه مجریه و قوه قضائیه افزایش داده است.
در داخل کشور، سبک رهبری اردوغان منجر به ساختار حکومتی متمرکزتر و خودکامه‌تری شده است. او تلاش‌هایی برای تضعیف نهادهای دموکراتیک مانند قوه قضائیه، رسانه‌ها و گروه‌های جامعه مدنی انجام داده و در عین حال قدرت را در دست رئیس‌جمهور متمرکز کرده است. این موضوع نگرانی‌هایی را در ترکیه درباره deteriorating اصول دموکراتیک و حاکمیت قانون به وجود آورده است.
احتمالاً یا آن را بهتر کرده یا بدتر؟
******** هیچ سوالی برای من اضافه نشده تا بتوانم بازخوردی درباره پرسشنامه شما بدهم و شما پاسخ‌ها را در مودل ارسال نکرده‌اید! از نظر پرسشنامه، برخی مشکلات وجود دارد. اولاً، دامنه سنی دارای مقادیر همپوشانی است. اگر یک نفر ۲۲ ساله باشد، آیا باید ۱۸-۲۲ را انتخاب کند یا ۲۲-۲۵؟ به نظر می‌رسد که شما مثال من را از تخته کپی کرده‌اید که چه کارهایی نباید انجام دهید... :) بعداً، در سوال مربوط به جنسیت، شما برخی مشکلات گرامری دارید (به عنوان مثال، یک نفر نمی‌تواند جمع 'زنان' باشد، باید از 'زن' مفرد استفاده شود). سایر سوالات بر اساس اعتماد به این است که فرد واقعاً درباره رویدادها و وضعیت‌های سیاسی اخیر در ترکیه اطلاعات دارد.
هیچ ایده‌ای ندارم
گاهی اوقات فکر می‌کنم او پرخاشگر است.
تا سال ۲۰۱۲، ترکیه تصویری دوستانه از اتحادیه اروپا و ایالات متحده داشت. اما بعد از آن، اردوغان شروع به فکر کردن کرد که رهبران دولت‌های اروپایی در تلاشند تا علیه او سیاست‌ورزی کنند و او همچنین فکر می‌کرد که رهبران اروپایی از تروریسم حمایت می‌کنند.
محبوبیت اردوغان در ترکیه افزایش یافت زیرا اپوزیسیون ترکیه بسیار ضعیف است. شهروندان مردم ترکیه متوجه شدند که هیچ‌کس بهتر از اردوغان برای ترکیه وجود ندارد.
برای من، من اردوغان را دوست ندارم اما فکر نمی‌کنم که مخالف اردوغان در انتخابات پیروز شود.
کمبود ویژگی‌های بین‌المللی، لیر دوباره کاهش یافت، افراط‌گرایی سیاسی افزایش یافت
من به این سوال در سوال قبلی نیز پاسخ داده‌ام.
در داخل کشور، اردوغان به خاطر سبک رهبری خودکامه‌اش شناخته شده است که منجر به تضعیف نهادهای دموکراتیک و سرکوب مخالفان سیاسی شده است. دولت اردوغان به محدود کردن آزادی مطبوعات، تضعیف استقلال قوه قضائیه و آزار مخالفان متهم شده است. این وضعیت باعث ایجاد یک فضای سیاسی قطبی در ترکیه شده است، به طوری که بسیاری از ترک‌ها احساس می‌کنند که حقوق و آزادی‌هایشان در خطر است.
حامیان او عمدتاً افراد مذهبی هستند که دلیل آن این است که او می‌خواهد فاصله‌ای با اروپا داشته باشد.
نمی‌دانم
همه چیز را به هم می‌ریزد. رویکرد اردوغان به رهبری همچنین بر سیاست خارجی ترکیه تأثیر گذاشته است. اردوغان سیاست خارجی قوی‌تری را اتخاذ کرده و بر ملی‌گرایی ترکی و نگرش تهاجمی به تعاملات جهانی تأکید کرده است. در نتیجه، همکاران سنتی ترکیه در اروپا و ایالات متحده و همچنین کشورهای دیگر در منطقه مانند سوریه و ایران نگرانی‌هایی را ابراز کرده‌اند.
نمی‌دانم
سبک رهبری اردوغان تأثیر زیادی بر سیاست داخلی و خارجی ترکیه داشته است. سبک رهبری او معمولاً با جسارت، پوپولیسم و تمایل به زیر سؤال بردن کنوانسیون‌ها و نهادهای established مشخص می‌شود.
در داخل کشور، سبک رهبری اردوغان منجر به این شده است که سنت‌های سکولار و کمالیستی ترکیه به هویتی محافظه‌کارتر و اسلامی‌تر تبدیل شود. او در انظار عمومی بر اهمیت ارزش‌های خانوادگی سنتی و اصول اسلامی تأکید کرده و موضع قاطعی در برابر نارضایتی و انتقاد اتخاذ کرده است. این امر منجر به سرکوب رسانه‌ها و گروه‌های جامعه مدنی و همچنین تضعیف نهادهای دموکراتیک ترکیه شده است.