თუ ჩვენ არაფერს არ ვიჯერებთ, მაშინ უსაფუძვლო ვიქნებით და შეიძლება ცოდვები ჩავიდინოთ... თუ გვაქვს გარკვეული რწმენა, მაშინ მოქმედების წინ ვიფიქრებთ... რადგან იქნება შიში... თუ ღმერთში ვიჯერებთ, ეს ასევე გვაძლევს მოტივაციას კეთილი საქმეების გაკეთებისთვის...
6
მე მჯერა, რადგან ღმერთზე მაქვს რწმენა.
როგორც ზემოთ აღვნიშნე, რელიგია ადამიანებს აძლევს საშუალებას იცხოვრონ ნაყოფიერი ცხოვრება, რაც ასევე ეხმარება სხვებს მშვიდად და ჰარმონიულად ცხოვრებაში.
არაფერი აზრი
დაბადებიდანვე შეწოვილი
ჩემმა მშობლებმა ასე აკეთებდნენ... ამიტომაც მე ასევე მჯერა.
მე არ ვხედავ ღმერთების არსებობას ლოგიკურად და არც ერთი რელიგიის მიერ მოცემული ახსნა არ არის საკმარისი მტკიცებულება, რომ ვენდო მათ.
მართლა რომ ვთქვა, ზოგჯერ მეჩვენება, რომ ერთადერთი ცოცხალი ვარ, რომელიც ამ უცნაურ მარტოსულ პოზიციას იკავებს, ანუ ვიღაც უცნობ რწმენას ვიღებ არა იმიტომ, რომ ისტორიულად რელიგიისგან ვიკავებდი თავს, არამედ იმიტომ, რომ რელიგია ჩემგან იკავებდა თავს. ჩემთვის უფრო პროდუქტიული გახდა ღმერთის სახელის მიღება, მისი სიტყვების მოსმენის გზით და მისი სწავლების მიმართ მაქსიმალურად მორჩილი ყოფნა, რაც ჩემს პირად რწმენას განსაზღვრავს, ვიდრე ის, რომ ჩემი რწმენა სხვა ადამიანების მიერ იყოს განსაზღვრული denominational კატეგორიაში. ამ გზით, არ ვარ დაკავშირებული ინსტიტუციური დოგმების ან ხანგრძლივად გაწვდილი ტრადიციული პოზიციების მიმართ, რომლებსაც მომავალი განხილვის ან ინსპექციის მცირე შანსი აქვთ. ჩემი წარსული წერილობითი სწავლება გავლენას ახდენდა როგორც ებრაული, ისე ქრისტიანული წყაროების მიერ, და სწორედ იქ, მათ შორის სივრცეში, ვხვდები თავს და ზოგჯერ ეს ძალიან მარტოსული სივრცეა. არ ვხედავ ამ რწმენას როგორც ორი რელიგიის კომბინაციას, არამედ როგორც წერილობითი მიზეზის ლოგიკურ პროგრესს, როდესაც გარემო თავისუფალია ინსტიტუციური დოქტრინალური შეზღუდვებისგან. ბევრად უფრო ადვილი და სასარგებლოა ღმერთის კითხვაზე კითხვა, ვიდრე ადამიანის კითხვაზე. ვფიქრობ, რომ პიროვნება, რომელიც 2,000 წლის წინ ამ მიწაზე დადიოდა, იყო და არის მესიაჰი, მაგრამ არ ვფიქრობ, რომ ქრისტიანობას ან ებრაულობას აქვს ზუსტი გაგება იმისა, რაც მისი მსახურების ცენტრში იყო, ან რაზე იყო ის. სინამდვილეში, ასე შორს წავალ, რომ ვთქვა, რომ როდესაც მესიაჰი მოვა, ეს იქნება მესიაჰი, რომლის მიმართაც ქრისტიანობა და ებრაულობა არ იქნებიან ნაცნობები ან მოლოდინში.