Wat is je meest memorabele ervaring met catcalling? Hoe deed het je voelen? Dit kan slechts één woord zijn of het hele verhaal.
ik was in praag, de mannen zijn veel directer in europa.
"iedereen heeft dit op een bepaald moment in hun leven meegemaakt."
een enge man fluit de melodie van "blow my whistle" naar mijn vrienden en mij... om maar te zwijgen, we waren erg ongemakkelijk en ik heb het nummer nooit meer op dezelfde manier kunnen horen!
een paar meisjes en ik liepen de straat van ons hotel af op zoek naar een plek om te eten toen een vrachtwagen vol mannen tegenover ons parkeerde en begon te toeteren en naar ons te fluiten. ze riepen naar ons en het was nacht, we waren in een onbekend gebied, we waren met z'n vieren en we wisten niet hoeveel van hen er waren. het was ongemakkelijk en zenuwslopend.
ik denk dat het waarschijnlijk was toen een man tegen me schreeuwde om het "nat te maken" terwijl ik aan het joggen was, of toen ik laat op een nacht door het centrum naar huis liep en een man opmerkte dat ik alleen was en zelfs deed alsof hij naar me toe kwam om me bang te maken.
in nyc geboren en getogen, maar nog steeds niet gewend aan onbeleefdheid. ongemakkelijk en gespannen.
terwijl ik naar cvs liep, riep iemand vanuit zijn stilstaande busje dat ik mooi haar had. ik voelde me ongemakkelijk omdat de man er erg eng uitzag en een vreemde voor me was. ik ben meestal gevleid als iemand me complimenteert, maar de situatie maakte me bang en ik eindigde met rennen over de straat.
ik liep eens terug naar mijn slaapzaal van een dans in haas en werd nageroepen door een groep jongens. ze zeiden dingen als "waar ga je naartoe, mooie?", en "hé knappe, wil je ergens met me meelopen?", en dat soort dingen. er was echter één jongen in de groep die niets tegen mij zei, maar in plaats daarvan zich tot zijn vrienden wendde en zei: "hé, praat niet zo tegen haar, geef haar het respect dat ze verdient!". hij zei het op een zeer serieuze (niet-grappige) manier, en de andere jongens werden stil nadat hij dat had gezegd. ik vond het geweldig dat hij de moed had om op te komen voor zijn vrienden op zo'n manier, en ik waardeerde het zeker. ik wens vaak dat meer mensen iets zouden zeggen wanneer anderen zo behandeld worden.
dit gebeurt letterlijk de hele tijd, ongeacht met wie ik ben. vrienden, check. ouders, zeker weten. grootouders, zonder twijfel. het is beschamend, vernederend en over het algemeen onaangenaam. ik weet niet wie heeft besloten dat het acceptabel was om meisjes in het openbaar aan te roepen, of dat ze het misschien wilden horen, want het is echt geen pretje en zorgt ervoor dat iedereen die erbij betrokken is zich ongemakkelijk en ongelooflijk onzeker voelt.
dit is geen specifiek voorval van straatintimidatie, maar ik dacht dat ik moest delen wat ik de andere dag hoorde. ik hoorde een meisje zeggen dat ze zich slecht over zichzelf voelde omdat ze nog nooit was nageroepen. hoe vervelend is dat? ze dacht dat ze te lelijk was om lastiggevallen te worden.