உங்கள் குழந்தை பயப்படும்போது நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?
தெளிவாக இல்லை
என் அருகில் உள்ளதை நான் களவிடுகிறேன், நான் அமைதியாக இருக்கிறேன், உணர்வுகளை விவரிக்கிறேன் மற்றும் பேசுகிறேன். எனது கருத்தில், குழந்தை உணர்வுகள் - பயம் - உண்மையானவை, எனவே அதை நான் எப்போதும் கேள்வி எழுப்பவில்லை. நாம் பயத்தை உருவாக்கியவற்றைப் பற்றி அதிகமாக பேசுகிறோம். அது ஒரு பட்டை - பாம்பு, படுக்கையின் கீழ் கிடக்கிறதா? அது உண்மையா? அது பாம்பா? நாம் பார்க்க முடியுமா? ஒரே நிமிடம் மற்றும் கவனமாக? நிச்சயமாக, உண்மையில்...
பரோதாவு, கட் மற்றும் எனக்கு பயமாக இருக்கிறது.
நான் அவருடன் இருக்கிறேன் மற்றும் அவருக்கு பயப்பட வேண்டியதில்லை என்று நான் அவரை அமைதிப்படுத்துகிறேன்.
பகல் சூழ்நிலைகள்-என்றால் பயம் அடிப்படையிலானது, உதாரணமாக, அந்நிய நாய் அருகிலே வந்தால், நான் அதை கைகளில் எடுக்கிறேன், அல்லது உதாரணமாக, இருளில் பயப்படுகிறால், நாங்கள் ஒரு விளக்கை எடுத்துக் கொண்டு, பேசுகிறோம், நாங்கள் நிழல்களை விளையாடுகிறோம் மற்றும் இதரவை.
-
பாய்ஸ்கினு கட் நேர கு பிஜோட்டி, மும்ஸ் நியெக்கோ நெனுட்டிக்ஸ்.
பாதுகாப்பு வழங்குவது மற்றும் அவர் பாதுகாப்பாக உணரும்போது, பிறகு பேச முயற்சிக்கிறோம்.
கல்பு தொலைபேசி, அல்லது நான் உங்களை நம்பிக்கையளிக்கிறேன், எதுவும் பயங்கரமாக நடக்கவில்லை.
பண்டவுப் பட்ரசின்தி
பேசினார்கள், பயப்படுவது சாதாரணம்.
அவரை ஊக்குவிக்கவும்.
ராமினு, த்ராஸினு
நான் ஒளி இல்லாமல் தூங்க பயப்படுகிறேன் என்றால் - நான் ஒளியை அணிகிறேன். பயங்கள் கடந்து போகும் என்பதை விளக்க முயற்சிக்கிறேன்.
நான் பயப்பட வேண்டியதில்லை என்று கூறுகிறேன்.
நாங்கள், கைகளின் மீது.
நான் அருகில் இருப்பதை மற்றும் எதுவும் நடந்தாலும் நான் பாதுகாப்பேன் என்பதை காட்ட முயற்சிக்கிறேன்.
நான் எதற்காக பயப்படுகிறேன், பொதுவாக உலகத்தை புரிந்துகொள்ளாததுடன் தொடர்புடைய பயம், எனவே தேவைப்பட்டால் நாங்கள் பாதுகாக்கிறோம், தேவைப்பட்டால் நாங்கள் கூறுகிறோம் (எப்படி யார் ஏன்:))