ประสบการณ์การเรียกร้องแมว

คุณเคยถูกตะโกนจากรถขณะเดินไปตามถนนหรือไม่? เคยมีคนพูดถึงคุณอย่างชัดเจนเมื่อคุณเดินผ่านกลุ่มคนหรือไม่? มันทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจไหม? รู้สึกว่าถูกเปิดเผยไหม? ทุกคนเคยประสบกับเหตุการณ์นี้ในชีวิตของพวกเขา และนี่คือที่ที่จะบอกเราถึงประสบการณ์ของคุณ มาระบายความอับอายของเรากันเถอะ!

เมื่อฉันลงสมัครเลือกตั้งผู้นำโรงเรียน😉
รู้สึกโกรธพวกเขา
ฉันสามารถพูดได้อย่างมั่นใจว่าไม่มีใครเคยทำสิ่งนั้นหรือสิ่งที่คล้ายกันกับฉันเลย และฉันก็ไม่คิดว่าพวกเขารู้สึกถึงความจำเป็นที่จะต้องทำเช่นนั้นด้วย
ฉันเคยเจอกับการเรียกชื่อแบบไม่สุภาพที่นี่ในนอร์ตันหลายครั้ง เมื่อฉันออกไปวิ่ง มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชายหนุ่มจะตะโกนจากหน้าต่างว่า "เซ็กซี่" หรือวลีที่น่าสงสัยอื่น ๆ ฉันไม่มีโอกาสตอบกลับมากนักเพราะพวกเขาขับรถออกไปไกล ๆ ดังนั้นฉันมักจะเพียงแค่ส่งสายตาไม่พอใจไปให้พวกเขา เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นชิ้นเนื้อ ราวกับว่าฉันไม่ใช่มนุษย์ที่มีความรู้สึกจริง ๆ แค่ผู้หญิงที่ดูดีซึ่งเป็นความบันเทิงสำหรับผู้ชาย การเรียกชื่อแบบนี้ถือเป็นการไม่ให้เกียรติในความเห็นของฉัน
ฉันจำได้ว่าในช่วงมัธยมต้น ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง และมีรถที่ขับผ่านไปบีบแตรหรือส่งเสียงเรียกฉัน และฉันไม่รู้ว่าจะด่ามันดีหรือจะเพิกเฉยไปเลย ฉันโกรธมาก!
ฉันกำลังเดินไปที่ walgreens คนเดียว ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกเปราะบางแล้ว เพื่อนร่วมห้องของฉันและฉันเคยถูกเรียกจากรถเมื่อเราเดินไปที่นั่นด้วยกัน บางครั้งมันก็ดูดี แต่ส่วนใหญ่แล้วมันน่ารำคาญและหยาบคาย ฉันต้องหยุดและรอข้ามถนน และในขณะที่ยืนอยู่ที่นั่น รถที่เต็มไปด้วยผู้ชายหนุ่มเปิดเพลงดังเข้ามาและชะลอความเร็วลง หน้าต่างเปิดอยู่และหลายคน leaned ออกมาจากหน้าต่างและเรียก "เฮ้!" "วูวู!" และสิ่งต่าง ๆ มากมาย มันไม่ใช่ว่าฉันแต่งตัวหรือยืนในท่าทางยั่วยวน มันเป็นกลางฤดูหนาว ฉันห่อหุ้มตัวเองด้วยหลายชั้น ดังนั้นหลักฐานเกี่ยวกับรูปร่างของฉันจึงถูกซ่อนอยู่ แต่พวกเขาไม่สนใจเรื่องนั้น ฉันเป็นผู้หญิง ยืนอยู่คนเดียว ถูกจราจรขังอยู่ และต้องฟังพวกเขา มันรู้สึกสกปรกและดูถูก ฉันพยายามจะทำท่าทางให้พวกเขาเห็นหลังจากผ่านไปไม่กี่นาที แต่...ฉันใส่ถุงมืออยู่ นั่นทำให้รู้สึกอายมาก
วันหนึ่ง ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนในย่านของฉัน และมีผู้ชายคนหนึ่งที่ชั้นบนสุดของอพาร์ตเมนต์ตะโกนลงมาและเริ่มทำท่าทางทางเพศ ฉันรู้สึกไม่สบายใจมากจนต้องวิ่งลงถนนและรู้สึกกลัวทุกครั้งที่เดินผ่านที่นั่น เขาได้ย้ายออกไปแล้ว แต่ฉันยังรู้สึกไม่สบายใจและจำประสบการณ์นั้นได้ทุกครั้งที่เดินผ่านที่นั่น
ฉันมีประสบการณ์เมื่อฉันวิ่งอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยคนเดียว มันเป็นถนนที่อยู่อาศัยที่มีการจราจรน้อยมากหรือแทบไม่มีเลย รถยนต์คันหนึ่งขับผ่านฉันและบีบแตรใส่ฉันในลักษณะที่ไม่เป็นมิตร คนขับรถเป็นชายวัยยี่สิบกลางๆ ถ้าฉันอยู่กับคนอื่น ฉันคงทำท่าทางที่ไม่สุภาพให้เขาเพื่อแสดงว่าฉันไม่ชอบสิ่งที่เขาทำ แต่เนื่องจากฉันอยู่คนเดียว ฉันรู้สึกไม่สบายใจหรือปลอดภัยที่จะทำเช่นนั้น แม้ว่ามันจะไม่ใช่เหตุการณ์ที่ร้ายแรง แต่มันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจและเปลือยเปล่า เหมือนกับว่าฉันใส่เสื้อผ้าน้อยกว่าที่ฉันจริงๆ ใส่
ฉันเรียนต่อต่างประเทศในประเทศที่พูดภาษาสเปน และประสบการณ์ที่น่าจดจำที่สุดที่ฉันมีในขณะนั้นคือเมื่อฉันเดินอยู่บนถนนคนเดียว โดยมีหูฟังไอพอดอยู่ในหู ฉันเผลอมองลงไปที่ไอพอดของตัวเอง และในขณะนั้น ชายคนหนึ่งที่เดินผ่านมาได้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าฉันประมาณ 6 นิ้วและตะโกนว่า "มามี่" จากนั้นเขาก็เดินต่อไป ในตอนแรกฉันรู้สึกตกใจ แต่หลังจากนั้นฉันรู้สึกว่าเขาได้เข้ามารุกล้ำพื้นที่ของฉันอย่างชัดเจน และรู้สึกวิตกกังวลและไม่พอใจ
ฉันอยู่ที่ปราก ผู้ชายในยุโรปพูดตรงไปตรงมามากกว่า

…เพิ่มเติม…

สร้างแบบสอบถามของคุณ ตอบแบบสอบถามนี้